Bazen büyümek ağır gelir
İki yaş büyük gösterdiğime sevindiğim o çocuk zamanlar uzak gelir
ama uyanır ufaklık; meğer büyümek yanına sorumluluğu da alır gelir
O cahil çocuk bunu nereden bilir..?
Bazen sitem etmek fazla gelir
Küçüklükten kalma alışkanlık işte, Afrika’da yemek bulamayan çocuklar aklıma gelir
O zaman da ruhumda kocaman bi suçluluk hissi belirir, lakin
Soldan şeytan fısıldar, bi noktada herkesin hissettiği kendine değil midir?
Ama hikayenin sonunda şeytana karşı, Polyanna hep ağır gelir
Beni gülümseten milyon su damlacığı, üç beş gri bulutu gökkuşağına çevirir
Büyüyen bu kız çocuğu aslında daima bilir,
Boyama kalemleri hep onun elindedir.
E artık bir son söz söylemek lazım gelir
Benim en büyük şansım, bu çatı altında birbiri için atan dört güzelim kalptir
Kendi boyalarımla onların çizgilerini boyayınca yarattığım hayat rengarenktir.
Zaten gerisi de tuzdur, gerisi biberdir.
